Badania cementu - oznaczanie wytrzymałości

Jak wiadomo, istnieje wiele gatunków cementów, co nie jest powodowane jakąś nieokiełznaną, radosną twórczością jego producentów, lecz koniecznością wynikającą z różnic technologicznych określonych procesów budowlanych. Innego rodzaju cement jest stosowany do tynkowania ścian, innego do betonowania konstrukcji nośnych, a jeszcze inny do wykonywania posadzek czy betonów odpornych na mróz albo ogień.

Nieco o technologii produkcji cementu

Aby zrozumieć, jak ważne jest badanie wytrzymałości cementu i jego właściwości należy co nieco wiedzieć o tym, jak się go produkuje. Opiszemy to skrótowo, korzystając z wiedzy, którą podzielili się z nami specjaliści z firmy Hydrobudowa 1 z Warszawy.

Materiałem bazowym do produkowania cementu są skały wapienne, głównie margle i gliny wydobywane w kopalniach górnictwa skalnego. Skały te wraz z kilkoma innymi dodatkami mineralnymi są mielone, a wytworzona w ten sposób mączka poddawana jest wypaleniu w piecach obrotowych, w których temperatura gazów sięga 2000°C. W efekcie tych działa otrzymuje się tzw. klinkier portlandzki, który trafia później do specjalnych młynów, gdzie zostaje zmielony wraz z odpowiednimi dodatkami dobieranymi w zależności od tego, o jakich właściwościach cement chcemy otrzymać. Do klinkieru najczęściej dodawane są różne rodzaje gipsów, żużel hutniczy lub popioły krzemionkowe. Mimo iż poszczególne komponenty badane są, jeszcze zanim staną się cementem, to chcąc mieć pewność co do właściwości produktu finalnego, należy go po ostatniej fazie jego produkcji także szczegółowo zbadać.

Rodzaj cementu decyduje o wytrzymałości i trwałości betonu

Jak wspomnieliśmy we wstępie, w budownictwie stosuje się różne mieszanki betonowe, a zaprojektowanie betonu o pożądanych parametrach wymaga precyzyjnej wiedzy o wchodzącym w jego skład spoiwie, którym oczywiście jest cement.

O właściwościach żądanego betonu decydują przede wszystkim takie cechy fizyko-chemiczne cementu jak m.in.:

• gęstość,
• miałkość,
• wodożądność,
• czas wiązania,
• stałość objętości,
• straty prażenia
• zawartość siarczanów i chlorków.

Precyzyjne określenie wymienionych wyżej i wielu innych parametrów cementu, a także badania kruszyw i stali umożliwiają zaprojektowanie betonu lub żelazobetonu o najodpowiedniejszej charakterystyce technologicznej wymaganej dla określonego obiektu budowlanego.

Należy wiedzieć, że oznaczanie wytrzymałości cementu na zginanie i ściskanie reguluje norma PN-EN 109-1. Z kolei norma określa PN-EN 196-3 oznaczanie czasów wiązania i stałości objętości cementu.