Co to jest ścianka berlińska?

Ścianka berlińska znana jest w budownictwie jako tymczasowa obudowa wykopu, która najczęściej jest konstrukcją traconą. Jej nazwa pochodzi od metody zabezpieczania głębokich wykopów podczas przeprowadzania prac ziemnych podczas budowy metra w Berlinie jeszcze przed I wojną światową. W budownictwie wykorzystuje się ją w celu zabezpieczenia zarówno płytkich, jak i głębokich wykopów, a za zadanie ma przeniesienie parcia gruntu otaczającego wykop.

Jakie są zalety ścianki berlińskiej?

Ścianka berlińska służy do zabezpieczania wykopów od ok. 3 do ok. 10 m., a jej konstruowanie na głębszą głębokość stanowi nieliczne wyjątki. Koszt jej wykonania jest tańszy niż w porównaniu z innymi metodami obudowy wykopu, jak np. ze ścianą szczelinową albo ścianki Larsena, czyli tymczasowej ściany oporowej, stosunkowo łatwo się ją konstruuje, można w prosty sposób kształtować obudowę w planie. Możliwe jest również zastosowanie jej jako tymczasowe przedłużenie ściany szczelinowej i stosowanie w terenach zurbanizowanych.

Jak tworzy się ściankę berlińską?

Jak tłumaczy pracownik P.P.U.H. Geotest Zakład Robót Geologiczno-Inżynieryjnych:

Ścianka berlińska składa się ze stalowych dwuteowników, które umieszcza się w gruncie oraz z opinki w postaci drewnianych bali, które wypełniają przestrzeń pomiędzy palami stalowymi. Dla nieznających materiałów budowlanych dodam tylko, że dwuteowniki to rodzaj kształtowników, a ich kształt jest bardzo charakterystyczny. Nazwa dwuteowników została stworzona na podstawie charakterystycznego kształtu przypominającego dwie zbliżone do siebie litery T. Do budowy ścianki berlińskiej można również wykorzystać oprócz dwuteowników kształtowniki stalowe lub ceowniki. Znacznie rzadziej stosuje się inne rozwiązania jak np. pale żelbetowe. Dwuteowniki są najlepsze na zginanie, dlatego najczęściej są wykorzystywane. Do skonstruowania opinki wykorzystuje się najczęściej drewniane deski lub kantówki. Zdarza się również wykorzystywać elementy stalowe lub żelbetowe. Głębienie wykopu wykopuje się stopniowo w zależności od rodzaju i stanu danego gruntu, a wraz z nim zakłada się w kilku etapach, w miarę pogłębiania wykopu, opinkę. Grunt, który został odsłonięty, powinien zachować tymczasową stateczność aż do czasu zamontowania opinki.

W momencie, gdy ścianka berlińska spełni swoją funkcję, a zatem ochroni wykopany wykop, może zostać zdemontowana. Z uwagi jednak na to, że bardzo trudno jest usunąć zakotwiczone w betonie słupy konstrukcji lub niemożliwe jest usunięcie opinki, ścianka berlińska pozostaje pod ziemią. Stąd też nazywa się ją konstrukcją traconą.

Gdzie wykorzystuje się ściankę berlińską?

Ściankę berlińską stosuje się w celu zabezpieczenia głębokich wykopów technologicznych. Wykorzystuje się ją do wykopów pod podziemne kondygnacje budynków albo instalacje podziemne. Korzysta się z niej przy budowie metra albo np. pod budowę szybkiego tramwaju w Krakowie pod Galerią Krakowską.