Czym zajmuje się neurologopedia?

Zaburzenia logopedyczne mogą mieć różne podłoże. Neurologopedia jest specjalizacją logopedii, która zajmuje się wykrywaniem oraz terapią zaburzeń mowy o podłożu neurologicznym. Zaburzenia mowy objawiają się różnymi problemami z komunikacją i trudnościami z wysławianiem się, które mogą być spowodowane zarówno problemami w obrębie jamy ustnej np. wadami zgryzu, jak i uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego w wyniku działania różnych czynników.

Co to jest neurologopedia?

Neurologopedia to jedna z dziedzin logopedii, która ma na celu pomoc osobom z zaburzeniami mowy oraz zaburzeniami jedzenia o podłożu neurologicznym, pojawiającymi się w wyniku uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Mogą być one związane np. z problemami w czasie ciąży oraz porodu, a także nieprawidłowym rozwojem dziecka na początkowym etapie jego życia. Zaburzenia mowy o podłożu neurologicznym mogą pojawić się m.in. u wcześniaków, dzieci z ciąż mnogich, dzieci autystycznych, dzieci z zespołem FAS oraz dzieci chorujących na schorzenia o podłożu genetycznym, a także osób dorosłych, u których wystąpiło niedotlenienie mózgu lub wystąpiły inne czynniki mające wpływ na pojawienie się uszkodzeń w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Neurologopedia zajmuje się zarówno diagnozą, jak i terapią mowy w przypadku osób niemówiących w różnym wieku, a także terapią karmienia, która jest niezbędna w przypadku zaburzeń w obrębie żucia oraz połykania pokarmów.

- Neurologopedia zajmuje się różnymi grupami pacjentów, u których występują złożone zaburzenia mowy oraz jedzenia o podłożu neurologicznym. Dzięki postawionej diagnozie oraz odpowiednio szybko rozpoczętej terapii możliwe jest skorygowanie wielu nieprawidłowości u osób mających kłopoty z komunikowaniem się za pomocą mowy, a także swobodnym spożywaniem posiłków ze względu na występujące u nich zaburzenia neurologiczne – wyjaśnia ekspert z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Centrum Tomatisa ze Świdnicy.

Kiedy warto udać się do neurologopedy?

Wizyta u neurologopedy jest niezbędna w przypadku, gdy dziecko ma problemy z mówieniem lub występuje u niego opóźnienie mowy, które można zdiagnozować u dzieci w wieku 2-3 lat. Występowanie zaburzeń neurologicznych u dzieci obciążonych różnymi czynnikami ryzyka oraz dzieci ze zdiagnozowanymi wadami rozwojowymi i schorzeniami genetycznymi także jest wskazaniem do rozpoczęcia diagnostyki neurologopedycznej i terapii u neurologopedy.  Co więcej, wizyta u neurologopedia konieczna jest w przypadku dzieci, u których występują problemy z przeżuwaniem pokarmów oraz niechęć do spożywania posiłków o konsystencji innej niż płynna lub półpłynna, a także częste ślinienie się z powodu niedomkniętych ust. Terapię u neurologopedy można rozpocząć nie tylko w okresie dziecięcym; prowadzona jest ona także w przypadku młodzieży i osób dorosłych, co sprawia, że jakość życia pacjentów znacząco się poprawia.